In mijn coachpraktijk spreek ik vaak coachees die op zoek zijn naar wat ze echt willen. Ik zie dat als stap 1 in een proces om daar te komen waar je wél wilt zijn. Zowel in het persoonlijke- als in het werkende leven. In mijn beleving staat het een niet los van het ander.
Wie is je moeder en wie is je vader? Welke overtuigingen heb je daarvan meegekregen en zijn dat de overtuigingen die je nog altijd dienen?
Je persoonlijke waarden en normen spelen uiteindelijk een grote rol in de keuzes die je maakt. Op zich al de moeite waard om dat helder te hebben. Wat toen voor jou heel gewoon was hoeft nu niet meer waar te zijn en kan je afhouden van andere, nieuwe, meer passende keuzes die je kunt maken.
Misschien heb al eens een beroepskeuzetest gemaakt of een assessment gehad. Daar komen bijvoorbeeld vaardigheden en competenties uit, of een mooie lijst met beroepen die zouden kunnen passen, maar dan nog is het de vraag of je door de bomen het bos ziet, of juist met iets aan de slag gaat wat het dichtste bij jou lijkt te liggen. Wat daar vaak niet in meegenomen wordt is bijvoorbeeld de omgeving waar jij je thuis in voelt. Misschien ben je wel energetisch gevoelig?
In mijn beleving is het belangrijk om te onderzoeken wat je ervaart op fysiek, mentaal, emotioneel en energetisch niveau (je totale zijn), en vooral waar jij je op die gebieden fijn bij voelt.
Is de basis waar vanuit je vertrekt al helder? Als alles mogelijk is en je nergens rekening mee hoeft te houden zeggen coachees vaak dat het belangrijk is om zich vrij te voelen, gezond te zijn, liefde te ervaren en voldoende inkomsten om te doen wat ze graag willen. De wens van vrijheid hoor ik wel het meeste. Interessant is dan ook weer, waar staat vrijheid voor bij jou? Wanneer voel jij je vrij? Denk je daar wel eens over na?
Het mooiste in dit onderzoek is om te starten vanuit jouw innerlijke leefwereld. Ik ga ervan uit dat alles al aanwezig is in jou om erachter te komen wat echt past. Jij hebt je eigen (wijze) wijsheid in pacht.
Wat mensen vaak proberen is vooral op zoek te gaan in de buitenwereld. Wat zie ik om mij heen en in hoeverre past dat bij mij. Een weg van buiten naar binnen.
Alle ervaringen die je hebt gehad in je leven projecteer je op de toekomst en daarmee krijg je eigenlijk steeds weer hetzelfde.
Hoe ontdek je dan wat wel echt past?
Persoonlijk raad ik de weg aan van binnen naar buiten.
Dus uit je hoofd, meer naar je gevoel en uiteindelijk in stilte komen. Wat wil er daar gezien, gevoeld en gehoord worden?
Iedereen heeft een innerlijk kompas, je eigen wijze. Je kunt leren om vragen te stellen aan je innerlijke wijze.
Ja . . . en dan, zul je je afvragen?
Mij helpt het om de natuur in te gaan. Hier vind ik rust, maar ook spiegels. In de natuur zie ik de moeiteloosheid. Alles lijkt van-zelf te gaan. Een natuurlijke vrijheid. Door wandelen in de natuur, steeds meer vertragen. Vertraagt het ook in mij. Even tegen een boom leunen zorgt ervoor dat ik voel dat ook mijn wortels dieper de grond in gaan. Mijn ogen sluiten en de geluiden van de natuur horen. De vogels, geritsel in de bladeren, de wind voelen en als het even kan de zon op mijn gezicht. Ik ben dan weg van de snelweg en het wordt steeds stiller in mij. Al tellend in- en uitademen versterkt nog eens meer om stil te worden in mijn hoofd. Dan is het moment waarop ik mijzelf vragen stel en voel, soms zelfs doordat mijn hoofd een ja of nee beweging maakt, krijg ik antwoorden.
Bij mij heeft het ook wel even geduurd voordat ik dat contact met mijzelf gevonden heb ;)
Een andere keer komen er spontaan beelden, of iets waar ik al heel lang niet meer aan heb gedacht. Dat kan allemaal interessant zijn om te weten welke richting je op kan gaan.
Soms ook krijg ik nieuwe ideeën, of een behoefte, net als nu om te gaan schrijven.
Het voelt voor mij dan puur en helemaal van binnenuit in contact met alles wat er is.
Het is wel fijn om vervolgens met een coach te kunnen reflecteren, of de diepere betekenis van je belevingen te achterhalen. Zeker als je hier nog niet aan gewend bent.
Met coachees ga ik vaak de natuur in. In eerste instantie is het soms nog onwennig, maar met wat begeleiding/richting kan iedereen het. Het is een kwestie van je er aan (durven) overgeven.
Ook muziek en/of dans kan helpen om in overgave te komen, en zo zijn er nog wel wat andere vormen waarbij jij makkelijker van binnen naar buiten kan? Het gaat om
zijn met wat er is, tijd nemen, tijd vrijmaken, en uiteindelijk geleerd hebben om aan jezelf te vragen hoe is het met mij, en wat is het wat ik nu te doen heb – dat hoeft niet altijd daadwerkelijk actie te zijn. Laat je verrassen door innerlijke wijze zelf!